De essentie van “in relatie zijn”

Het verlangen van de mens om zich te verbinden via relaties overstijgt alle culturen en volkeren, is oeroud en maakt deel uit van onze schepping.
In esoterische kennis en oude wijsheden, maar ook in muziek, verhalen en kunst wordt dit verlangen naar éénheid met de andere(n), en de schepping, gedeeld.
Het is een verlangen IN de mens, dat hem drijft, om dat verlangen, en een steeds diepere vervulling ervan, tot stand te laten komen.

Wat de mens zich daar best bij kan realiseren, is dat achter dit verlangen, de werking van de ziel zich openbaart. Het is deze ziel die voortdurend en altijd haar impulsen voor dit mystieke verlangen uitzendt.
Dat vraagt aan het menselijk bestaan een lange weg van evolutie om, stap voor stap, de andere in relaties beter te leren kennen en langzaam maar zeker tot het besef te komen dat de andere, geen andere is, maar een deel van ons zelf.

In het menselijk leven is het mogelijk, met zelfkeuze, steeds meer te evolueren. De uitdrukking daarvan zal een leidende factor zijn voor de verdere ontwikkeling en een opwaartse beweging brengen in zijn bewustzijnstraject.
En tegelijkertijd is het een bijna mystiek verlangen vanuit een scheppend evolutieproces.

Dat diep menselijk verlangen zal zich voortdurend blijven roeren en daar bewust of onbewust aan herinnerd worden. En daarvoor krijgt de mens allerlei medemensen, relaties op het levenspad.
In die relatie is er ontmoeting met de andere, die de mogelijkheid biedt een ander deel, in die andere, te leren kennen.

Het verlangen naar verbinding, mooie diepgaande relaties, is dus iets oneindig in een leven van een menselijke ziel. En het is die ziel die dit verlangen altijd maar in beweging houdt en als een lichtvonk intact blijft.
Het is deze ziel die ook een plan van intentie in zich draagt om ons als mens naar grotere bewustwording over onze éénheid te brengen.

Het biedt ook kansen om relationeel verder te ontwikkelen en uiteindelijk te kunnen afstemmen, in de zin van het overstijgen van het IK-gerichte zelf naar andere lagen van bewustzijn.
De mens wordt via de ziel zelfs geleid naar punten, relaties, een samenleving waar deze groei van ons verlangd wordt. Het kan zelfs zo zijn dat bij het ontstaan van moeilijkheden, de mens zelfs op de rand van zijn menselijk kunnen wordt gebracht.

Toch is de ziel in het dagelijks leven van de mens nog te ver weg en is het vaak niet geweten wat de ziel te vertellen heeft. Wanneer de ziel weg is in het dagelijks leven, kan men de diepere betekenis van de zielensignalen niet leren kennen.
Nochtans is het mogelijk kleine en grotere moeilijkheden in relaties steeds gemakkelijker achter ons te laten, of te accepteren zoals het is, of juist aan te halen, zodat we de werking van de ziel en de zin ervan kunnen gaan zien en begrijpen.

De manier van reageren in relatie zijnde is een middel om te evolueren. Of wanneer onze ego-gerichte persoonlijkheid worstelt en de taal van de ziel nog niet kan vinden, is het dat punt waar we blijven hangen, en waar we telkens opnieuw bevraagd zullen worden. Als mens hebben we de vrijheid om zelf onze reacties te kiezen en die ons al of niet verder kunnen brengen.

Het altijd voortdurende verlangen naar verbinding, de werkzaamheid van de ziel daarin en het potentieel van deze ziel met haar vrouwelijk en mannelijk aspect is een prachtige schepping waar dankbaarheid voor gevoeld wordt, als we tenminste zoveel als mogelijk vrij kunnen blijven van alle kronkels en compromissen.

De samenhang van de worsteling van het ego, de rol van onze emoties in dit geheel en de achterliggende bedoeling van onze ziel, valt op te merken.
Het beseffen en aanvaarden van deze samenhang zal ertoe leiden dat ons doen en laten in onze relaties uiteindelijk een diepere zin en betekenis krijgt.

De vraag is of deze subtiele boodschappen van de sensitieve ziel kunnen opgepakt worden, of dat het ego gerichte ik voorlopig nog de regie krijgt van al de theaterstukken.

Het verlangen naar een mooie liefdevolle relatie met onze medemens en de energie van zijn schepping zullen we via het verlangen van de ziel altijd weer voelen. Dat zal tenslotte de mens optillen in zijn evolutie en naar een diep gevoel van éénheid brengen, goed beseffend dat dit veel zelfobservatie ,moed en veel oefening alsook opoffering vraagt.

Linda Opheide
21/03/2025